Thursday, March 12, 2009

Πολίτες για την αξιοπιστία στην πολιτική.

Τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια κύρια στην οικονομική και κοινωνική ζωή (χρηματιστήριο, Siemens, Βατοπέδι, κουμπάροι, κ.λπ.), αλλά και στον θεσμικό τομέα (κομματοκρατία, παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, την αστυνομία και τη δημόσια διοίκηση) μας έχουν κάνει να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στους θεσμούς και στους πολιτικούς φορείς. Ακόμα χειρότερα, ένα κομμάτι της κοινωνίας, ειδικά το πιο νεαρό σε ηλικία, χάνει και την εμπιστοσύνη του στην Πολιτική ως μέσο διευθέτησης των σχέσεων μεταξύ των διαφόρων στρωμάτων και τάξεων.

Μας ζητάνε θυσίες για να βγούμε από την οικονομική κρίση αλλά χωρίς να μας υπόσχονται ότι θα πιάσουν τόπο. Ότι τα οφέλη θα είναι για όλους και όχι για λίγους. Δεν μας δίνουν εγγυήσεις ότι η ανάπτυξη, της οποίας το κόστος θα το πληρώσουν οι πολλοί, δεν θα υπονομευτεί και πάλι από το γνωστό μη παραγωγικό σύμπλεγμα αδιαφανών συμφερόντων. Αυτό που ιδιωτικοποιεί τα κέρδη και κοινωνικοποιεί τα κόστη και που, δυστυχώς, αγκαλιάζει και πολιτικούς φορείς.

Η αλλαγή πολιτικής από τα πάνω, αν και εκ των ουκ άνευ, θα παραμένει ανίσχυρη αν δεν στηριχτεί από την κοινωνία και ειδικά από εκείνο το κομμάτι της που ακόμα αντιστέκεται, που έχει ακόμα κοινωνική συνείδηση και δεν θέλει να ενσωματωθεί στην επικρατούσα αντίληψη του γρήγορου και εύκολου κέρδους. Μικρό μεν αλλά υπάρχει! Η αποδοχή της ύπαρξής του είναι βασική προϋπόθεση και ο μόνος δρόμος που θα εξασφάλιζε μια σταθερή κοινωνική βάση, πηγή δημοκρατίας και κοινωνικού ελέγχου. Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας πρέπει να ακουστεί και να ενεργοποιηθεί.


Τι ζητάμε
Μακριά από την συντηρητική λογική του "δεν γίνεται τίποτα" θέτουμε προς όλους τους πολιτικούς φορείς λίγα, συγκεκριμένα και άμεσα υλοποιήσιμα αιτήματα, χαμηλού ή μηδενικού οικονομικού κόστους, που σχετίζονται με τη διαφάνεια και την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις. Αναμφισβήτητα είναι πάρα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν και ο δρόμος μακρύς. Τα αιτήματα αυτά αποτελούν μόνον δείκτες αξιοπιστίας των προθέσεων των πολιτικών φορέων. Δεν είναι κυβερνητικό πρόγραμμα! Κινήσεις αισιοδοξίας ζητάμε και στηρίζουμε αυτούς που θα τις κάνουν!

Οι δείκτες αυτοί μπορεί να ακούγονται ως διοικητικές ρυθμίσεις αλλά έχουν σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό και, στην παρούσα φάση, η προώθησή τους είναι πολιτική πράξη. Είναι το άνοιγμα του παιχνιδιού της εξουσίας, η αλλαγή της ψυχολογίας, η αξιοκρατία, η συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις και η αύξηση της διαφάνειας.

► Ξεκαθάρισμα και αναδιοργάνωση της δικαιοσύνης ως ακρογωνιαίου λίθου για οποιαδήποτε άλλη κάθαρση. Να ανοίξει διαλογος με τη βάση των δικαστικών για την αναδιάρθρωση της δικαισύνης. Ο επόμενος Υπουργός Δικαιοσύνης να βγει μέσα από τον διάλογο αυτόν.

► Ουσιαστικός έλεγχος (και όχι απλά καταγραφή) του πόθεν έσχες πολιτικών, κομμάτων και κομματικών στελεχών. Είναι χαρακτηριστικό τι είδους στοιχεία (63 τον αριθμό!) ζητά ο Barack Obama από τα -υποψήφια- στελέχη της διοίκησής του, συμπεριλαμβανομένων και των οικογενειών τους.

► Αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ώστε να μην παραγράφονται τα αδικήματα και να δίνονται τα στοιχεία στη δημοσιότητα.

► Θεσμική ενδυνάμωση του ρόλου των κινήσεων πολιτών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Παροχή κινήτρων για καλύτερη οργάνωσή τους κάνοντας αρχή από τις οργανώσεις καταναλωτών και περιβάλλοντος.

► Αποκέντρωση του Συνηγόρου του Πολίτη με ίδρυση παραρτημάτων του στην περιφέρεια. Ειδικό παράρτημα να ιδρυθεί για την αστυνομία

► Διεύρυνση και ουσιαστική ενίσχυση του θεσμού των Ανεξαρτήτων Αρχών.


Η κίνηση αυτή δεν υπογράφεται από κανένα. Δεν έχουν σημασία τα ονόματα αφού κανείς μας δεν είναι επώνυμος. Απλά αν συμφωνείτε με τους στόχους της στείλτε τη στους φίλους σας.

10 comments:

  1. symfwnw apolyta kai epayxanw
    isws prepei na epanaprosdioristei kai o rolos twn dimosiografwn,tis astynomias akoma kai twn politwn poy den eimaste amoiroi ths katastashs poy epikratei

    ReplyDelete
  2. Οι δημοσιογράφοι καλύπτουν το κενό της πολιτικής και εκμεταλλεύονται την αδιαφορία των πολιτών.
    Αν η κοινωνία πάρει πρωτοβουλίες αυτοί θα έρθουν σε δεύτερη μοίρα

    ReplyDelete
  3. έχει ενδιαφέρον η πρωτοβουλία σας. καλή συνέχεια!

    ReplyDelete
  4. Μαζι σας. Το έστειλα σε όλους τους φίλους μου

    ReplyDelete
  5. δε μπορω να εχω αντιρρησεις στα οσα γραφετε.συμφωνω.απλως θα επιθυμουσα να ειναι πιο ριζοσπαστικα. αλλά και το "ριζοσπαστικα" ειναι μια λέξη που ευκολα μπορεί να οδηγήσει σε παρερμηνείες.θα περιμενω την ευκαιρια να πω κι εγω τη γνωμη μου. Παντως, καλή αρχή

    ReplyDelete
  6. Η πρωτοβουλία και οι εξ αυτής δείκτες εκφράζουν, κατά τη γνώμη μου, πολλούς συμπολίτες μας. Αξίζει να στηριχθεί η όλη κίνηση. Πώς όμως θα μεθοδευτεί η περαιτέρω πορεία της, ώστε να υποχρεωθούν οι πολιτικοί και οι υπόλοιποι αποδέκτες των αιτημάτων να προχωρήσουν στην εξέταση και την ικανοποίησή τους; Η μαζικότητα είναι ένας τρόπος πίεσης φυσικά. Φοβάμαι όμως πως δεν φτάνει. Οψόμεθα!....Καλή μας τύχη!

    ReplyDelete
  7. Δαράτος
    Σε ευχαριστώ. Σίγουρα η γνώμη σου μετράει και την περιμένουμε. Και τη φωνή σου φυσικά

    Πολίτης
    Χάρηκα που σε άκουσα. Μια φωνή παραπάνω.
    Δε ξέρουμε πως θα μεθοδευτεί παραπέρα και αν ακουστεί. Έχουμε κάποιες ιδέες που θα τις συζητήσουμε. Και συ μαζί αν θες.

    Το "ποιον να ψηφίσω?" βρίσκει πολλούς ενδιαφερόμενους. Και εκεί θα τα πουμε όταν έρθει η ώρα.
    Όσον αφορά την μαζικότητα την πρώτη βδομάδα πέρασαν απο το μπλογκ 1000 άτομα

    ReplyDelete
  8. Μαζί σας ,
    δυστυχώς όμως τίποτα από αυτά δεν πρόκειτε να γίνουν.Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι σε καταστάσεις σαν την τωρινή οι αντιδράσεις είναι εκρηκτικές και δραστικές.Τι θα γίνει στη χώρα μας και τον πλανήτη δεν γνωρίζω , όμως μυρίζει μπαρούτι...

    ReplyDelete
  9. Δυο θέματα που θα μπορούσαν να προστεθούν στους προτεινόμενους δείκτες σας ειναι:

    1) Ο διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας τόσο στο θεσμικό όσο και στο οικονομικό επίπεδο.

    2) Ο περιορισμός της ασυδοσίας των -ιδιωτικών, κυρίως- τηλεοπτικών σταθμών, ξεκινώντας από το ξεκαθάρισμα του νομικού τους καθεστώτος.

    ReplyDelete
  10. Όχι μόνο θα συμφωνήσω αλλά και θα το γενικεύσω. Στην Ελλάδα σήμερα έχουμε πολλές και κακής ποιότητας (παρα)εξουσίες. Δυο από αυτές είναι η εκκλησία και ο τύπος.Ο δεύτερος μάλιστα είναι ανεξέλεγκτος και αυταρχικός.
    Λιγότερες και ποιοτικότερες εξουσίες, λοιπόν. Το θέμα είναι τι να πρωτοπείς και τι να πρωτοκάνεις

    ReplyDelete