Thursday, March 12, 2009

Πολίτες για την αξιοπιστία στην πολιτική.

Τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια κύρια στην οικονομική και κοινωνική ζωή (χρηματιστήριο, Siemens, Βατοπέδι, κουμπάροι, κ.λπ.), αλλά και στον θεσμικό τομέα (κομματοκρατία, παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, την αστυνομία και τη δημόσια διοίκηση) μας έχουν κάνει να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στους θεσμούς και στους πολιτικούς φορείς. Ακόμα χειρότερα, ένα κομμάτι της κοινωνίας, ειδικά το πιο νεαρό σε ηλικία, χάνει και την εμπιστοσύνη του στην Πολιτική ως μέσο διευθέτησης των σχέσεων μεταξύ των διαφόρων στρωμάτων και τάξεων.

Μας ζητάνε θυσίες για να βγούμε από την οικονομική κρίση αλλά χωρίς να μας υπόσχονται ότι θα πιάσουν τόπο. Ότι τα οφέλη θα είναι για όλους και όχι για λίγους. Δεν μας δίνουν εγγυήσεις ότι η ανάπτυξη, της οποίας το κόστος θα το πληρώσουν οι πολλοί, δεν θα υπονομευτεί και πάλι από το γνωστό μη παραγωγικό σύμπλεγμα αδιαφανών συμφερόντων. Αυτό που ιδιωτικοποιεί τα κέρδη και κοινωνικοποιεί τα κόστη και που, δυστυχώς, αγκαλιάζει και πολιτικούς φορείς.

Η αλλαγή πολιτικής από τα πάνω, αν και εκ των ουκ άνευ, θα παραμένει ανίσχυρη αν δεν στηριχτεί από την κοινωνία και ειδικά από εκείνο το κομμάτι της που ακόμα αντιστέκεται, που έχει ακόμα κοινωνική συνείδηση και δεν θέλει να ενσωματωθεί στην επικρατούσα αντίληψη του γρήγορου και εύκολου κέρδους. Μικρό μεν αλλά υπάρχει! Η αποδοχή της ύπαρξής του είναι βασική προϋπόθεση και ο μόνος δρόμος που θα εξασφάλιζε μια σταθερή κοινωνική βάση, πηγή δημοκρατίας και κοινωνικού ελέγχου. Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας πρέπει να ακουστεί και να ενεργοποιηθεί.


Τι ζητάμε
Μακριά από την συντηρητική λογική του "δεν γίνεται τίποτα" θέτουμε προς όλους τους πολιτικούς φορείς λίγα, συγκεκριμένα και άμεσα υλοποιήσιμα αιτήματα, χαμηλού ή μηδενικού οικονομικού κόστους, που σχετίζονται με τη διαφάνεια και την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις. Αναμφισβήτητα είναι πάρα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν και ο δρόμος μακρύς. Τα αιτήματα αυτά αποτελούν μόνον δείκτες αξιοπιστίας των προθέσεων των πολιτικών φορέων. Δεν είναι κυβερνητικό πρόγραμμα! Κινήσεις αισιοδοξίας ζητάμε και στηρίζουμε αυτούς που θα τις κάνουν!

Οι δείκτες αυτοί μπορεί να ακούγονται ως διοικητικές ρυθμίσεις αλλά έχουν σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό και, στην παρούσα φάση, η προώθησή τους είναι πολιτική πράξη. Είναι το άνοιγμα του παιχνιδιού της εξουσίας, η αλλαγή της ψυχολογίας, η αξιοκρατία, η συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις και η αύξηση της διαφάνειας.

► Ξεκαθάρισμα και αναδιοργάνωση της δικαιοσύνης ως ακρογωνιαίου λίθου για οποιαδήποτε άλλη κάθαρση. Να ανοίξει διαλογος με τη βάση των δικαστικών για την αναδιάρθρωση της δικαισύνης. Ο επόμενος Υπουργός Δικαιοσύνης να βγει μέσα από τον διάλογο αυτόν.

► Ουσιαστικός έλεγχος (και όχι απλά καταγραφή) του πόθεν έσχες πολιτικών, κομμάτων και κομματικών στελεχών. Είναι χαρακτηριστικό τι είδους στοιχεία (63 τον αριθμό!) ζητά ο Barack Obama από τα -υποψήφια- στελέχη της διοίκησής του, συμπεριλαμβανομένων και των οικογενειών τους.

► Αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ώστε να μην παραγράφονται τα αδικήματα και να δίνονται τα στοιχεία στη δημοσιότητα.

► Θεσμική ενδυνάμωση του ρόλου των κινήσεων πολιτών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Παροχή κινήτρων για καλύτερη οργάνωσή τους κάνοντας αρχή από τις οργανώσεις καταναλωτών και περιβάλλοντος.

► Αποκέντρωση του Συνηγόρου του Πολίτη με ίδρυση παραρτημάτων του στην περιφέρεια. Ειδικό παράρτημα να ιδρυθεί για την αστυνομία

► Διεύρυνση και ουσιαστική ενίσχυση του θεσμού των Ανεξαρτήτων Αρχών.


Η κίνηση αυτή δεν υπογράφεται από κανένα. Δεν έχουν σημασία τα ονόματα αφού κανείς μας δεν είναι επώνυμος. Απλά αν συμφωνείτε με τους στόχους της στείλτε τη στους φίλους σας.